بایواستراتیگرافی و پالئوژئوگرافی سازند های پادها(بخش فوقانی)، خوش ییلاق و مبارک(قاعده) در ناحیه میقان، شمال غرب شاهرود واقع در رشته کوه البرز شرقی

  تعداد 104 نمونه از سازندهای پادها (بخش فوقانی)، خوش­ییلاق و مبارک (بخش قاعده‌ای) در ناحیه میقان انتخاب شد. علاوه برپالینومورف‌ها، براکیوپودها و فرامینیفرهای این نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 103 گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی مشخص گردید. از این تعداد 72 گونه پالینومورف (32 گونه میوسپور، 38 گونه آکریتارش، یک کیتینوزوآو یک اسکلوکودونت) می‌باشد و بقیه را ماکرو و میکروفسیل‌های جانوری(10گونه فرامینیفرمتعلق به 5 جنس و 21 گونه براکیوپود متعلق به 15 جنس) تشکیل می‌دهد. بر مبنای انتشار چینه شناسی پالینومورف‌ها، فرامینیفرها و براکیوپودها هشت زون تجمعی شناسایی گردید. زون I در قسمت بالای سازند پادها ظاهر می‌شود که معرف زمان فراسنین پیشین است. زون‌های II  تا VII در سازند خوش ییلاق وجود دارند که زمان فراسنین میانی تا فامنین پسین را برای این سازند پیشنهاد می‌کنند. زون VIII در قاعده‌ی سازند مبارک وجود دارد که بیانگر سن کربونیفر پیشین(تورنزین) می‌باشد. وجود گونه‌ی میوسپور Archaeoperisaccus opiparus در بخش فوقانی سازند پادها و گونه‌های مختلف میوسپور از جمله Retispora lepidophyta، Vallatisporites pusillites، Hymenozonotriletes perplexa و Retusotriletes phillipsii در سازند خوش­ییلاق، معرف آب و هوای گرم و استوایی در زمان ته‌نشین شدن این دو سازند می‌باشد. از سویی دیگر نسبت عددی پالینومورف‌های خشکی به دریایی (K= C.E./M.E.)در رسوبات دونین برابر 587/1  می‌باشد که این عدد بیانگر ته‌نشست رسوبات دونین در دریای کم عمق بوده و با نتایج حاصل از مطالعه رسوب‌شناسی مقاطع نازک ناحیه میقان همخوانی دارد. از طرفی حضور گونه‌های فیتوپلانکتون (آکریتارش‌ها) از قبیل: Deltotosoma intonsum،  Papulogabata annulata وGorgonisphaeridium dicissum و Maranhites perplexus  در این ناحیه و مقایسه‌ی آن‌ها با همین گونه‌ها در زاگرس، ایران مرکزی و نیز کشورهای الجزایر، لیبی، مراکش و غرب استرالیا معرف آن است که این ناحیه بخشی از ابرقاره گندوانا بوده است.